Sunday, April 24, 2016

STOP

You know my stand
You know my views
You know how I think from the very start

But you ignored the fact that I'm slowly dying because of you

You kept insisting your wants
Your beliefs, your values
And the things that I do not want.

Stop hurting me with your words.
Stop killing me with your actions.
STOP!  Just stop.  Please stop.

Saturday, April 23, 2016

I thought I could face it.
I thought I could resist.
I thought I could speak up.
But all I could do is to cry.

I need a lift here.
I'm feeling so down, down, down.
I couldn't take what he's doing.
But I'm not strong enough to fight.

Can somebody out there hear me?
Oh, please do respond.
I'm slowly dying inside
I need to see the light

Friday, April 22, 2016

Battle

Facing a battle
With you by my side.
Be my strength and armor
Please don't leave me behind

Yeah, I know You won't,
You promised me that.
Thank You, Lord!
I know I won't face it all alone.

:)

Thursday, April 21, 2016

Ayoko sanang dumating ang panahon na wala na lang sa akin ang lahat at hindi na ako mag-re-react o magsasalita...hindi na masasaktan at wala nang pakialam...hindi na rin ako magtatanong.

Pero... :)

Tired

I really am so tired.
I hope you'd understand.
Please give me a break.
I just need to rest.

I'm not angry.
I'm just tired.

Tuesday, April 19, 2016

I tried to lean
Then suddenly realized that I have to move one step backward.
Did I step on the line?
Waaahhh...
Sorry, I didn't mean to.
Okay, one step backward.  :)

Saturday, April 16, 2016

Sermon

Sermon sa umaga
Sermon bago pumunta sa simbahan
Sermon para sa kapatid na pasaway
Sermon na naririnig ng lahat
Pagod na ako
Pwede namang kausapin nang maayos
Pwede namang kausapin ng harapan
Para mas maramdaman ang pagmamahal
Para mas mahikayat kumilos
Mas makapagdudulot siguro 'yon ng pagbabago

Sana....
Sana.....
Sana...

Monday, April 11, 2016

Ang unfair ko kung sasabihin kong walang nakakaintindi sa'kin kasi alam ko naman pong naiintihan Nyo ako.

Lord, pagod na pagod na po ako.  Sa sermon na sinasalo pero hindi naman para sa'kin.  Lahat na lang ng stress sa'yo ipupukol tapos pagsinabi mong, "tama na, nakaka-stress." Mapapagalitan ka.  Pagod na pagod na ako....sa mga taong hindi marunong magpatawad at paulit-ulit na pagbabalik ng mga pangyayaring matagaaaaaal nang nangyari at hindi naman na naulit.  Pagod na pagod na ako sa mga pangaral na parang wala na akong ginawang tama at maganda.  Hindi lang naman po sila ang pagod.  Hindi lang sila ang maraming ginagawa at iniisip.  Tapos, pagtatawanan ka sa reaction mo.  Pagod na po ako, Lord.  Pagod na po ako.

Pero at the end of the day, alam kong hindi lang din naman ako ang nakararanas ng ganito at hindi Nyo naman po pahihintulutang mangyari ang mga bagay-bagay kung hindi ko kakayanin.

Minsan po talaga hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko.  Kaya nga hindi na rin ako nagtataka kung bakit hindi ako maintindihan...kahit ng mga taong pinakamalalapit sa akin.  Hindi rin naman kasi ako nagkkwento.

Masyado na akong sensitive.  Haaaayyyy...  Ayoko naa.....

Lord, please show me the way out and make my feet be willing to move.  I really am soooo tired.  I need to rest.

Hindi ko na rin po nakikilala sarili ko.  Kanina nga sabi ni Olan sakin, "Alam mo ang nagustuhan ko sa'yo dati ung palagi kang masaya.  Parang kahit anong mangyari okay lang."  Oo nga, nag-iba na nga rin siguro ako.  Namimiss ko na po ang sarili ko.  Sana magkita kaming muli.

Patulong po please....

Haaay... Alam kong magiging maayos din ang lahat.  'Wag Nyo po sana akong bitawan.

Amen.






Lord, ang sakit po na marinig kay Olan na hindi niya ako maintindihan.  Sinabi niya un pagkatpos kong ipakita ang laman ng puso ko ngayon.  Umasa akong maiintindihan niya ako pero humingi siya ng tawad dahil hindi talaga.  Naiintindihan ko naman.  Okay lang.  Wala pong problema.  Hindi naman po talaga kaintindi-tindi ang sitwasyon ko.  Buti na lang andyan po Kayo.  Payakap po!  :')  I need your strength and peace.  Amen

Sunday, April 3, 2016

 Grabeeee... Ang dami kong na-miss sa mahigit isang buwan na walang facebook. Kaya pala ganun mag-usap 'pag magkakasama... Mga na-miss na events, etc.  Wala namang masyadong pagsisisi...at least natahimik ang mundo ko kahit papaano. Hahahaha.  But I'm so back!  :))

Hello, online world! Bakasyon na.  ;)