Or the headache
Or the stressors
Or the situation
Whatever!
Please be patient with me, Lalan. Ayaw ko rin namang magsungit pero sana 'wag kang magagalit sa'kin 'pag ganito ako. Haaaay... Kailangan ko po ng pang-unawa at hindi away o galit. Alam mo na ngang maraming iniisip, eh. Hindi mo na po kailangang dagdagan. Pleaseee.....bare with me. I tried to be patient and kind. I needed to be comforted but we ended up like this. Me apologizing for my mood that you do not understand. Tapos, nung umiyak ako saka lang tayo naging okay. Pleaaaseeeeee understand po. Haay! Palagi na lang. Haaaaayyyy...
How can I express myself with you if you fail to understand? Ni hindi nga para sa'yo 'yong inis ko kundi sa sitwasyon na kinukuwento kahapon. Ang tagal kong pinigil ang emosyon ko kaya nung tumawag ka kagabi akala ko time ko na mag-release...pero hindi pala. Ano ang ine-expect mong kwento ng taong hindi alam ang gagawin sa ospital habang nakapila siya para magpa-discount at iniwan niya ang nanay niyang walang bantay? Sinabi ko lang naman na naiinis ako sa kasi hindi man ang siya nakahiga at pera pa ang iniisip niya. Yun lang. Ni wala man lang comforting word from you. Nainis ka lang sa tono ko. Naramdaman ko un kahit hindi ka nagsalita...at inamin mo rin naman kanina.
Please be patient with me, Lalan. Ayaw ko rin namang magsungit pero sana 'wag kang magagalit sa'kin 'pag ganito ako. Haaaay... Kailangan ko po ng pang-unawa at hindi away o galit. Alam mo na ngang maraming iniisip, eh. Hindi mo na po kailangang dagdagan. Pleaseee.....bare with me. I tried to be patient and kind. I needed to be comforted but we ended up like this. Me apologizing for my mood that you do not understand. Tapos, nung umiyak ako saka lang tayo naging okay. Pleaaaseeeeee understand po. Haay! Palagi na lang. Haaaaayyyy...
How can I express myself with you if you fail to understand? Ni hindi nga para sa'yo 'yong inis ko kundi sa sitwasyon na kinukuwento kahapon. Ang tagal kong pinigil ang emosyon ko kaya nung tumawag ka kagabi akala ko time ko na mag-release...pero hindi pala. Ano ang ine-expect mong kwento ng taong hindi alam ang gagawin sa ospital habang nakapila siya para magpa-discount at iniwan niya ang nanay niyang walang bantay? Sinabi ko lang naman na naiinis ako sa kasi hindi man ang siya nakahiga at pera pa ang iniisip niya. Yun lang. Ni wala man lang comforting word from you. Nainis ka lang sa tono ko. Naramdaman ko un kahit hindi ka nagsalita...at inamin mo rin naman kanina.
Sana naintindihan mong hindi para sa'yo ung inis ko. Sana na-feel mo ung hindi ko maipaliwanag na nararamdaman na nung kasasabi lang nasa ospital si Mama...bago mag-start ang contest sa Starmall. Naiiyak na talaga ako nun pero kailangan kong maging matapang. Pinilit kong ngumiti para encouraging pa rin sa batang iiwan ko ang mukha kong aalis. Hindi ako umiyak kahit super stressed ako...dahil hindi ko makita ang ATM ko at wala akong pera. Sana talaga naintindihan mo ako... pero ikaw na rin ang nagsabing hindi. Sa'yo ko na nga lang nailabas ang mga nasa loob ko kahapon, eh. Sad!
Buti na lang okay na tayo ngayon. :) Kasi umiyak ako? Hahaha. Bakit ganun??? Kailangan ko ba talagang umiyak ako para maging okay tayo? Palaging ganun. Ako palagi unang magso-sorry. Okay lang. Alam ko naman talagang mali ang tono ko. Pasensya ka na. Hindi ko sinasadya.
Hindi ko talaga alam kung naintindihan mo ba ung side ko pagkatapos nating mag-usap kanina. Siguro naman oo. Pasensya ka na sa'kin. Pasensya na talaga.
Buburahin ko rin 'to. Pasensya na.
Buti na lang okay na tayo ngayon. :) Kasi umiyak ako? Hahaha. Bakit ganun??? Kailangan ko ba talagang umiyak ako para maging okay tayo? Palaging ganun. Ako palagi unang magso-sorry. Okay lang. Alam ko naman talagang mali ang tono ko. Pasensya ka na. Hindi ko sinasadya.
Hindi ko talaga alam kung naintindihan mo ba ung side ko pagkatapos nating mag-usap kanina. Siguro naman oo. Pasensya ka na sa'kin. Pasensya na talaga.
Buburahin ko rin 'to. Pasensya na.
No comments:
Post a Comment